Samen zijn we een middagje
winkelen. Mijn dochter laat haar vingers geroutineerd glijden langs een
kledingrek. Achter het rek hoor ik een kind zeggen: ”Waarom pas jij dat leuke
rokje niet, oma?” Ik ben nieuwsgierig en kijk. De oma zie ik, maar het meisje?
Dan zie ik een kleuter in een rolstoel. Hooguit vijf jaar. Of toch ouder? Ze
heeft een erg groot vierkant en wat ouwelijk hoofd, omkranst met zwarte
krullen. Misschien is ze toch al twaalf of dertien jaar en heeft ze een
groeistoornis. Ik kijk naar mijn eigen mooie volwassen dochter, gezond
gelukkig. Ik voel hoe ik daar van geniet en mijn hart gaat uit naar het kind in
de rolstoel. “Ach kind, een rokje, daar ben ik te oud voor”, klinkt het. Ik
begrijp die oma wel. Dan zegt het kind ineens heel hard: “Oude mensen zijn
lelijk!”
de jonge kat
slacht haar eerste muis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten